Wanneer er wordt gekozen voor de aanschaf van een huisdier, dan is er ook al bekend dat er een moment komt waarop er afscheid genomen moet worden van dit beestje. Huisdieren worden afhankelijk van wat voor dier u neemt tussen de 5 en 20 jaar. Voor kinderen is het overlijden van een huisdier vaak een van de eerste keren dat ze met de dood kennis maken.
Voor volwassenen kan het al een behoorlijke impact hebben wanneer er afscheid genomen moet worden van een trouw huisdier waar jarenlange zorg naar uit is gegaan. Voor kinderen is dat zeker het geval. Al gaat het ene kind er op een compleet andere manier mee om dat de andere. Wat mooi is bij kinderen is dat ze verdrietig kunnen zijn en er lange tijd later nog over kunnen praten. En anderzijds huilen ze het ene moment en twee seconden later vragen ze ‘wat eten we vanavond’.
Naar mijn mening is er geen goed en fout bij het verwerken van het overlijden van een dierbaar huisdier. Maar kijk naar de leeftijd van je kind/kinderen en kijk wat je kind al begrijpt en betrek het bij dat stukje wat hij al aankan voor zijn leeftijd. Naar mijn mening is het belangrijk dat wanneer mogelijkheid is om een kind de tijd te geven om aan het idee te wennen.
Het afscheid van onze hond Sam.
Wij hebben vorige maand afscheid genomen van onze hond Sam. Na 14,5 jaar ging het niet meer. Op een bepaald moment overheerste er bij ons een slecht gevoel over het welzijn van Sam en hebben we contact opgenomen met de dierenarts voor een onderzoek. De kinderen hebben we vanaf de eerste dag betrokken bij alle te nemen stappen. Wij namen de beslissingen, maar ze wisten wel wanneer er wat ging gebeuren.
We hebben er bewust voor gekozen om er een kleine week tussen te laten zitten voordat we hem lieten inslapen. Zo hadden de kinderen uitgebreid de tijd om aan het idee te wennen, konden ze extra veel knuffelen en hebben we mooie foto’s van de kinderen met Sam gemaakt. Deze hebben we ingelijst en op hun kamer gezet. Ook hebben we de leerkracht op school ingelicht, zodat zij op de hoogte waren waarom de kinderen eventueel anders zouden zijn als normaal gesproken. De oudste van 12 jaar wilde graag mee naar de dierenarts op de dag zelf en erbij zijn. De twee jongsten van 6 en 7 waren op school. Hij vond het wel heftig, maar was blij om te zien dat het zo rustig ging.
De kinderen hebben nog twee dagen een grote speelgoedhond die ze al hadden, omgedoopt tot Sam en gingen met deze hond uit wandelen. Daarna hadden ze het er nog wel over, maar was het goed. Ze zeiden ook, mama maar Sam had heel veel pijn hè, dus dit is beter voor hem. Ja dat is zo, maar toch mogen we best verdrietig zijn, want dat is mama ook. Dus tranen waren er wel, maar het voelde goed zo.
Voor ons was dit de juiste manier om afscheid te nemen, maar iedereen moet vooral kiezen wat voor hem of haar zelf goed voelt. U vindt hieronder enkele tips over wat er allemaal mogelijk is en hoe u hier met uw kinderen mee om zou kunnen gaan.
Vertel wat er met het overleden huisdier zal gaan gebeuren.
Het beste is om samen met je kind te overleggen wat jullie met het overleden huisdier doen. Wil je daarin zelf de beslissing houden, leg je kind dan uit wat er gaat gebeuren. Laten jullie je huisdier bij de dierenarts achter, of komt de dierenarts aan huis en neemt hij het dode dier mee? Wordt jullie huisdier gecremeerd? In de tuin gegraven?
Je kunt hierover met je kind praten zelfs voordat er sprake is van het overlijden van een huisdier. Vertel wat de mogelijkheden zijn, hoe het vroeger met jouw huisdieren is gegaan en hoe jullie het gaan doen als jullie hond, kat, konijn …. dood gaat. Elk kind maakt doorgaans wel de dood van een huisdier mee.
Bedenk ook van te voren samen hoe je op een mooie manier afscheid kunt nemen. Zelf een kistje maken, een liedje zingen, een mooi fotoboekje.
Neem samen met het kind afscheid van het geliefde huisdier
Als een kind niet meegaat naar de dierenarts, laat dan je kind afscheid nemen van het huisdier. Neem nog een laatste foto samen. Ook als het kind wel meegaat, is het goed om stil te staan bij het afscheid. Jullie huisdier verlaat het gezin, om nooit meer terug te keren.
Verleg niet de verantwoordelijkheid naar de dierenarts en geef hem niet de schuld van het overlijden van het huisdier.
De dierenarts adviseert aan de voorzijde bij het nemen van een beslissing over het lijden van een huisdier. Maar uiteindelijk ben jij als zijn baasje degene die de knoop door moet hakken. Daarom kun je wel uitleggen dat de dierenarts het dier heeft onderzocht en heeft ontdekt wat jij al vermoedde. Dat het huisdier veel pijn heeft of heel oud is, of welke reden er uiteindelijk ook is. En dat je daarom samen hebt besloten dat het voor het dier beter is om hem niet langer te laten lijden. Wanneer je de dierenarts de schuld geeft voor het overlijden van het huisdier dan loop je het risico dat je kind angsten ontwikkeld voor artsen.
Respecteer de gevoelens van het kind
Respecteer de gevoelens van verdriet en boosheid van je kind. Moedig je kind zelfs aan om zijn gevoelens te uiten. Toon zelf je verdriet om het overleden huisdier, zodat het kind ervaart dat het oké is om zijn gevoelens te uiten. Vraag ook naar de gevoelens van je kind. Ieder heeft of had namelijk een eigen relatie met het gestorven huisdier. Leg dit ook aan je kind uit, zodat het begrijpt dat ieder zijn eigen verdriet heeft dat meer of minder intens is.
Licht naaste familie en kennissen van je kind in.
Voor een kind is de dood van een huisdier een ingrijpende gebeurtenis. Als de omgeving op de hoogte wordt gesteld van de dood van het huisdier kunnen ze hier adequaat op reageren. Zeker het inlichten van de school is belangrijk, omdat je kind in deze rouwperiode op school tijdelijk minder kan presteren.
Vervang niet gelijk het dode huisdier.
Geef niet gelijk een ander huisdier om het verdriet te verzachten. Je kind heeft van het huisdier gehouden en mag het verdriet voelen. Het voelt zich niet gezien in zijn verdriet als zijn geliefde huisdier gelijk vervangen wordt. Hij kan zich ook schuldig gaan voelen na het gestorven huisdier toe als hij het nieuwe huisdier leuk vindt. Ook leren kinderen van een dergelijke actie dat alles vervangbaar is.
Realiseer dat het verdriet om het verlies van een huisdier net zo intens kan zijn als het verlies van een menselijke naaste. Ook heeft elke kind in het gezin een andere band met het huisdier dus zal de dood van het huisdier meer of minder ingrijpend voor een kind zijn. Een ieder mens rouwt op zijn eigen wijze, zo ook elk kind. Toon respect voor zijn manier om het verdriet te verwerken.
Reactie plaatsen
Reacties